သမိုင်းဆိုင်ရာ နှင့် ဗဟုသုတများ

ရခိုင္ သကၠရာဇ္​ (၁၃)ႏွစ္ ကြာရျခင္းအေၾကာင္းအရင္း ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥  ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥  (ၾသဆာဂါရ)ေလာ (ၾသဆာဂ့ါရ)ေလာ ========================== ************************************** ရခုိင္သမုိင္းတြင္ သကၠရာဇ္အလုိအားျဖင္႔ (၁၃) ကြာဟေနသည္ကုိ အျငင္းပြါးလွ်က္ရွိၾကသည္။ ယင္းသုိ႔ျဖစ္ရသည္မွာ တစ္ခ်ိဳ႕ေသာသုေတသီမ်ားက ေမဓပညာေမာ္ကြန္းပါ ( ဓနဥၥ= ၆၀၉) ႏွင္႔ (ေဒါေဒါရသ=၆၂၂) ကြာျခားေနသည္။ ရခုိင္းသမုိင္းအလင္းျပက်မ္း စာမ်က္ႏွာ (၃၄၃) ႏွင့္ (၂၅၂) တို႔မွာ ေမဓပညာေမာ္ကြန္းပါ ( ၾသဆာဂါရ )ကုိ (၂၅၇၀) ဟု အဓိပၸါယ္ ဖြင္႔ဆုိျပသည္။ (ၾသဆာဂါရ)ကုိ ပိဋကတ္သခ်ၤာနည္းျဖင္႔ အဓိပၸါယ္ဖြင္႔လွ်င္ (ၾသ-၀ ၊ ဆာ-၇ ၊ဂါ-၃ ၊ ရ-၂ )=( ၂၃၇၀) သာ အဓိပၸါယ္ ဖြင္႔ဆုိရရွိသည္။ (၂၅၇၀) ဟူ၍ ဖြင္႔ဆုိၾကသည္မွာ “ၾသဆာဂါရ” စာလုံးသည္  “ ၾသဆာဂ့ါရ ” ျဖစ္ျခင္းေၾကာင္႔ဟု သုံးသပ္မိသည္။ “ ၾသဆာဂ့ါရ ”စာလုံးမ်ားကုိ ပိဋကတ္သခ်ၤာနည္းျဖင္႔ အဓိပၸါယ္ဖြင္႔လွ်င္ (၂၅၇၀) ကိန္းကုိ ရရွိသည္။  ရခုိ္င္းသမုိင္းသုေတသီတစ္ခ်ိဳ႕က ျမတ္စြာဘုရား ပရိနိဗၺာန္စံ၀င္ေသာ ကလိယုတ္ႏွစ္ကုိ (၂၅၅၇) ဟုေဖၚျပၾကသည္။ ( ၾသဆာဂါရ=၂၅၅၇) ႏွင္႔ ( ၾသဆာဂ့ါရ=၂၅၇၀) သည္ ( ဂါ- ဂ့ါ) တြင္ အဆံပါသ...

ဒြါရာဝတီ - အသွ်င္ကုသလ (ေငြသဇင္) ေရးသားထားေသာ ရကၡဂၤ ေဆာင္းပါးကို  တင္ေပးလိုက္ပါတယ္ • • • ရကၡဂၤ (Rakkhanga -Desa) ဆိုတာ ရခိုင္တို႕ ေခၚေဝၚေသာ နာမည္ တစ္မ်ိဳးျဖစ္ေႀကာင္းကို ေရးသားထားေသာ  စာေကာင္းေပေကာင္း တစ္ေစာင္ျဖစ္ပါတယ္ • •  Credit ပါ။

ေ၀သာလီေခတ္ သံတြဲနယ္သည္ ရခုိင္ပုိင္ျဖစ္ေၾကာင္း နီတိစျႏၵမင္း မိဖုရာေခါင္ႀကီး သာ၀ီတာစျႏၵေဒ၀ီ ေက်ာက္စာ ၂ ခ်ပ္ သက္ေသ  *************************************** သာ၀ီတာစျႏၵေဒ၀ီ ဆုိသည္မွာ ရခုိင္ေ၀သာလီျပည္ကုိ (ေအဒီ 440-495) တြင္ စုိးစံအုပ္ခ်ဳပ္ မင္းလုပ္ ခဲ႔ေသာ နီတိစျႏၵမင္း၏ မိဖုရားေခါင္ႀကီးျဖစ္ ပါသည္။ လက္၀ဲဘက္ေက်ာက္စာသည္ သံတြဲမွ အံေတာ္ေစတီမွ တံတုိင္းမွ ရရွိေသာ သာ၀ီတာစျႏၵေဒ၀ီ ေက်ာက္စာျဖစ္ၿပီး၊ လက္ယာဘက္ေက်ာက္စာမင္ကူးသည္ ေ၀သာလီၿမိဳ႕ေဟာင္းမွ ရေသာ ေက်ာက္စာျဖစ္ သည္။   အက်ယ္ကုိသိလုိက ပုံမ်ားကုိေထာက္၍ ဖတ္ပါ။ * နီတိစျႏၵမင္းသည္ ႏုိင္ငံေရး လူမႈေရးကၽြမ္း က်င္ ေသာမင္းတစ္ပါသည့္အားေလ်ာ္စြာ တုိင္းျပည္၏ျပႆနာမ်ားကုိလည္း ရာဇပရိယာယ္သုံးကာ ဥာဏ္ပညာျဖင္႔ ေျဖရွင္းႏုိင္ေသာမင္းတစ္ပါးလည္း ျဖစ္ပါသည္။ အရည္အခ်င္းျပည္၀ေသာ ထုိနီတိစျႏၵမင္းသည္ မင္းက်င္႔တရားႏွင္႔ အညီ ေ၀သာလီတုိင္းျပည္၌ (၅၅) ႏွစ္တုိင္ နန္းသက္ရွည္စုိးစံအုပ္ခ်ဳပ္မင္းလုပ္ခဲ႔ေသာ မင္းတစ္ပါးလည္း ျဖစ္ေပသည္။ ဤ နီတိစျႏ မင္းအမည္ကုိ အာနႏၵစျနၵမင္းေ က်ာက္စာ ေၾကာင္းေရ (၂၆) ဂါထာအမွတ္(၂၈)တြင္ ေရးထုိးပါ ရွိသည္ကုိေတြ႔နုိင္ပါသည္။ (ပုံ-2) ** နီတိစျႏၵမိဖုရား...

အာနႏၵစျႏၵမင္း ေက်ာက္စာတုိ ေျမာက္ဘက္မ်က္ႏွာမွ                       ( အာရကၡေဒသ ) စာ​ေၾကာင္​း။ ===================================== *************************************                   ရခုိင္ျပည္နယ္ ေျမာက္ဦးၿမိဳ႕တြင္ ရန္ေအာင္ေဇယ် (ခ) သွ်စ္ေသာင္းပုထုိးေတာ္ႀကီးတြင္ ေရွးေဟာင္းေက်ာက္စာတုိင္ႀကီး တစ္တုိင္ရွိသည္။ အဆုိပါ ေက်ာက္စာတုိင္၌ အေရွ႕ဘက္၊ အေနာက္ဘက္၊ ေျမာက္ဘက္တုိ႔တြင္ ေက်ာက္စာမ်ားေရးထုိးပါရွိသည္။ ေတာင္ဘက္ မ်က္ႏွာတြင္ ေက်ာက္စာေရးထုိးမထားေခ်။ ယင္းေက်ာက္စာ၌ ပီပီျပင္ျပင္ ဖတ္ ၍ရေသာ အေနာက္ဖက္မ်က္ႏွာစာကုိ အာနႏၵစျႏၵမင္း ေရးထုိးခဲ႔ေသာေၾကာင္႔ အာနႏၵစျႏၵမင္းေက်ာက္ စာဟု ေခၚတြင္သည္။ ထုိအျပင္ သွ်စ္ေသာင္းဘုရားေက်ာက္စာတုိင္ဟု လည္းေခၚၾကသည္။  * အေရွ႕ဘက္မ်က္ႏွာစာကုိ ေအဒီ ၅ ရာစုေလာက္တြင္ ေရးထုိးခဲ႔ၿပီး ၊အေနာက္ဘက္ မ်က္ႏွာစာကုိ ေက်ာက္စာေအာက္ေျခပါ (ဧကာဒႆမေဗၵ=၁၁ ခု) ဟူေသာ စကားရပ္ေၾကာင္႔ ေအဒီ ၇ ရာစုအလယ္ ေအဒီ ၆၄၉ တြင္ေရးထုိးခဲ႔ေၾကာင္း သိရသည္။ ေျမာက္ဘက္မ်က္ႏွာစာကုိ ေအဒီ(၉-၁၀)ရာစု ေရးထုိးခ...

အာနႏၵစျႏၵမင္းေက်ာက္စာ ေရးထုိးသကၠရာဇ္ (၁၁)ခုႏွစ္ ကုိ ရွာေဖြျခင္း °°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°° အာနႏၵစျႏၵေက်ာက္စာပါ ေအာက္ဆုံးစာေၾကာင္း တုိ ႏွစ္ေၾကာင္းကုိ ကြန္ပ်ဴတာျဖင္႔ ပုံေဖၚ၍ ရရွိလာေသာ ယေန႔သုံးအကၡရာမ်ားကုိ ပါေမာကၡဂၽြန္စတင္ တင္ျပထားေသာ ေအာက္ဆုံးစာေၾကာင္းေရ (၇၂-၇၃) သကၠတ အသံ ထြက္၊ အဂၤလိပ္အကၡရာ ဖလွယ္ေရးသားထားသည္ႏွင္႔ ႏိႈ္င္းယွဥ္ၾကည့္လုိက္ေသာအခါ ေအာက္ပါအတုိင္း ေတြ႔ျမင္ ရသည္။( ပုံ-၇)  ပုံ-၇ ဤကဲ႔သုိ႔ စာေရးသူမွ ေက်ာက္စာပါ သကၠတဘာသာျဖင္႔ ေရးသားထားေသာ အကၡရာမ်ားကုိ ယေန႔ သုံးျမန္မာအကၡရာမ်ားျဖင္႔ ဖလွယ္ၿပီး ရလာေသာစာလုံးမ်ား၏ အဓိပၸါယ္ကုိသိရွိေစဖုိ႔အတြက္ သကၠတ အဘိဓါန္က်မ္း ပါဠိအဘိဓါန္က်မ္းမ်ားျဖင္႔ ညိွႏိႈင္းတုိက္ဆုိင္ အဓိပၸါယ္ေဖၚယူလုိက္ေသာအခါ ေအာက္ ပါအတုိင္း ရရွိလာသည္။ စာေၾကာင္း(၇၂) ပါ “သီရိကီကၱိသံပုရဏၰ၀ိဇယ” စကားလုံးမ်ား၏ အဓိပၸါယ္္ 1။ သီရိ=က်က္သေရရွိစြာ၊တင္႔တယ္စြာ၊  2။ ကီရကၱိ=ေပၚလြင္ ထင္ရွား၊ေက်ာ္ေစာျခင္း၊ 3။ သံပုရဏၰ=ျပည့္စုံစြာ ၊ 4။ ၀ိဇယ= ျပီးေျမာက္သည္၊ ေအာင္ျမင္သည္။ တစ္ဆက္စပ္တည္းဆုိလွ်င္ (က်က္သေရရွိစြာ ေပၚလြင္၍ ျပည့္စုံစြာ ၿပီးေျမာက္ေအာင္...

ပလက္ဝၿမိဳ႕နယ္ - ရခိုင္ေတာင္တန္းေဒသမွ ခ်င္းျပည္နယ္သို႔ပါဝင္သြားရျခင္းအေၾကာင္းရင္း။ ပလက္ဝၿမိဳ႕ဟုေခၚတြင္ျခင္း  ပလက္ဝၿမိဳ႕ဟုေခၚတြင္ရျခင္းမွာ ကစၧပနဒီေခၚ ကုလားတန္ျမစ္၏တစ္ဖက္ကမ္းရွိ ပလက္ဝ ေခ်ာင္းဝ တည့္တည့္ေနရာတြင္ ၿမိဳ႕တည္ခဲ့ေသာေၾကာင့္ ပလက္ဝၿမိဳ႕ဟုေခၚတြင္ရျခင္းျဖစ္ေလသည္။ ဤပလက္ဝၿမိဳ႕ကို (၁၈၇၆) ခုႏွစ္တြင္ ၿမိဳ႕အျဖစ္ သတ္မွတ္ခဲ့ျခင္းျဖစ္ေလသည္။ ပလက္ဝၿမိဳ႕တြင္ စိမ္းစိုရႊမ္းပ သဘာဝေတာေတာင္ မ်ား ၊ လွ်ိဳေျမာင္ စိမ့္စမ္း ေရတံခြန္မ်ားေပါမ်ားၿပီး လြင္ျပင္မ်ား မရွိေလာက္ေအာင္နည္းပါးကာ ၊ ေတာင္စဥ္ ေတာင္တန္းေပါမ်ားေသာ ေဒသတစ္ခုျဖစ္သည္။ ပလက္ဝသည္ ေတာင္ေပၚၿမိဳ႕တစ္ၿမိဳ႕ျဖစ္ပါသည္။ ေဒသတြင္း ေနထုိင္ၾကေသာ လူမ်ိဳးမ်ားမွာ ရခိုင္ ၊ ခူမီး ၊ ခ်င္း ၊ မရာ ၊ ၿမိဳ ၊ ေလးၿမိဳ႕ခ်င္း ၊ ေခါင္စို ၊ အႏူး ၊ သက္ ၊ လင္းႀကဲ ၊ ဒိုင္းနက္ စသည့္လူမ်ိဳးမ်ား ေရာေႏွာေနထုိင္ၾကပါသည္။  သကၠရာဇ္ ၁၉၄၆ ခုႏွစ္ ၊ ျမန္မာသကၠရာဇ္ ၁၃၀၈ ခုႏွစ္ကုန္ပိုင္းေလာက္တြင္ အဂၤလိပ္ႏုိင္ငံ ဝိတိုရိယဘုရင္မ၏ နန္းရင္းဝန္ျဖစ္ေသာ ေမာင့္ဘက္တန္သည္ ပလက္ဝၿမိဳ႕နယ္၏ လူႀကီးမ်ားဆႏၵကို ခံယူရန္အတြက္ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕မွ ေန၍ လူႀကီး (၇) ဦးကို လႊတ္ေပးရန္ ေတာင္းဆိုခဲ့...

ရခိုင္ရာဇဝင္ဘြဲ႕ ( ရကၡမ႑ိဳင္ သာစြေလလကၤာ ) ဓညဝတီ မာရယုမင္း မွ စျပီး ေျမာက္ဦး သိရီသုဓမၼရာဇာမင္းထိ ေရးစပ္သီထားေသာ သာစြေလလကၤာျဖစ္ပါတယ္ ။