ရခိုင္ သကၠရာဇ္ (၁၃)ႏွစ္ ကြာရျခင္းအေၾကာင္းအရင္း
♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥
(ၾသဆာဂါရ)ေလာ (ၾသဆာဂ့ါရ)ေလာ
==========================
**************************************
ရခုိင္သမုိင္းတြင္ သကၠရာဇ္အလုိအားျဖင္႔ (၁၃) ကြာဟေနသည္ကုိ အျငင္းပြါးလွ်က္ရွိၾကသည္။ ယင္းသုိ႔ျဖစ္ရသည္မွာ တစ္ခ်ိဳ႕ေသာသုေတသီမ်ားက ေမဓပညာေမာ္ကြန္းပါ ( ဓနဥၥ= ၆၀၉) ႏွင္႔ (ေဒါေဒါရသ=၆၂၂) ကြာျခားေနသည္။
ရခုိင္းသမုိင္းအလင္းျပက်မ္း စာမ်က္ႏွာ (၃၄၃) ႏွင့္ (၂၅၂) တို႔မွာ ေမဓပညာေမာ္ကြန္းပါ ( ၾသဆာဂါရ )ကုိ (၂၅၇၀) ဟု အဓိပၸါယ္ ဖြင္႔ဆုိျပသည္။ (ၾသဆာဂါရ)ကုိ ပိဋကတ္သခ်ၤာနည္းျဖင္႔ အဓိပၸါယ္ဖြင္႔လွ်င္ (ၾသ-၀ ၊ ဆာ-၇ ၊ဂါ-၃ ၊ ရ-၂ )=( ၂၃၇၀) သာ အဓိပၸါယ္ ဖြင္႔ဆုိရရွိသည္။ (၂၅၇၀) ဟူ၍ ဖြင္႔ဆုိၾကသည္မွာ “ၾသဆာဂါရ” စာလုံးသည္ “ ၾသဆာဂ့ါရ ” ျဖစ္ျခင္းေၾကာင္႔ဟု သုံးသပ္မိသည္။ “ ၾသဆာဂ့ါရ ”စာလုံးမ်ားကုိ ပိဋကတ္သခ်ၤာနည္းျဖင္႔ အဓိပၸါယ္ဖြင္႔လွ်င္ (၂၅၇၀) ကိန္းကုိ ရရွိသည္။
ရခုိ္င္းသမုိင္းသုေတသီတစ္ခ်ိဳ႕က ျမတ္စြာဘုရား ပရိနိဗၺာန္စံ၀င္ေသာ ကလိယုတ္ႏွစ္ကုိ (၂၅၅၇) ဟုေဖၚျပၾကသည္။
( ၾသဆာဂါရ=၂၅၅၇) ႏွင္႔ ( ၾသဆာဂ့ါရ=၂၅၇၀) သည္ ( ဂါ- ဂ့ါ) တြင္ အဆံပါသည္ႏွင္႔ အဆံမပါသည္ သကၠတစာလုံး မ်ားေၾကာင္႔ (၁၃) ႏွစ္ ကြာဟသြားသည္ဟု ယူဆရသည္။ ထုိေၾကာင္႔ ရခုိင္သမုိင္းတြင္ သကၠရာဇ္ကြာဟ ေနေသာ (၁၃) ႏွစ္ကုိ ဤေမာ္ကြန္းလကၤာတြင္ အေထာက္အထားတစ္ခုအျဖစ္ ေတြ႔ရွိရသည္။ (၂၅၇၀) ဟူေသာ ကိန္းဂဏန္းသည္ ျမတ္ဗုဒၶ ပရိနိဗၺာန္စံ၀င္ေသာ ကလိယုတ္ႏွစ္ျဖစ္သည္။
ကလိယုတ္ႏွစ္၊
=========
************
ကလိယုတ္ႏွစ္ဆုိသည္မွာ ဗုဒၶပရိနိဗၺာန္စံ၀င္ေသာကလိယုတ္ႏွစ္ + သူရိယစိၾတမင္းၿဖိဳသကၠရာဇ္+ အာနႏၵစျႏၵမင္း(၀ါ)သီရိစျႏၵမင္းၿဖိဳ သကၠရာဇ္ + ယခုေရာက္ဆဲေကာဇာသကၠရာဇ္ ကုိေပါင္းလဒ္ကုိ ကလိယုတ္ႏွစ္ဟုေခၚသည္။
ကလိယုတ္ႏွစ္ႏွင္႔ ပက္သက္၍ ေမဓပညာ-သဂၤါယနာတင္ေမာ္ကြန္းလကၤာ၌ ျမတ္စြာဘုရား ပရိနိဗၺာန္ျပဳသည့္ ကလိယုတ္ႏွစ္ကုိ
“ သာကီသက် ၊ ေဂါတမဟု ၊ေလာကလူရြာ၊ ျဖစ္လာရြယ္၊ ေဒ၀ါမႏု၊ ကၽြတ္မႈေဟာၾကား၊ ေလးဆယ္႔ငါး၀ါ၊ ျပည့္ေရခါကား၊( ၾသဆာဂါရ)၊ သာခပုဏၰီ ၊ ၿငိမ္းလီနိဗၺာန္။”
ေရးစပ္ထားသည္ကုိ ေတြ႔ရသည္။
( ၾသဆာဂါရ) ကုိ ပိဋကတ္သခ်ၤာေကာက္နည္းျဖင္႔ေဖၚယူလွ်င္ (၂၅၇၀) ျဖစ္သည္ဟု ရခုိင္သမုိင္းအလင္းျပက်မ္း(စာ ၂၅၂)တြင္ ေဖၚျပထားေလသည္။
ကလိယုတ္ (၂၅၇၀) ကိန္းကုိရန္ ( ၾသဆာဂ့ါရ=၂၅၇၀) ကုိ ရမည္ျဖစ္သည္ ။ ( ၾသဆာဂါရ) ဆုိလွ်င္ (၂၃၇၀) သာျဖစ္သည္။
ဤသုိ႔ျဖစ္ရသည့္ အေၾကာင္းရင္းမွာ ေမဓပညာေမာ္ကြန္းသည္ မူလက သကၠတဘာသာျဖင္႔ ရွိခဲ႔သည္ကုိ ေဖၚျပေနသည္။ ေခတ္အဆက္ဆက္ကူးယူၾကသည့္အခါ “ၾသဆာဂ့ါရ” ၌ (ဂါ)စာလုံးမွာ အလယ္က အဆံပါသည္ကုိ သတိမထားခဲ႔မႈေၾကာင္႔ လည္းေကာင္း၊ ပုံႏွိပ္စာလုံးအျဖစ္ေျပာင္းသည့္အခါ ေဖာင္႔စာလုံး မရွိျခင္းေၾကာင္႔ (ဂါ) ျဖစ္သြားရသည္ဟု ယူဆရသည္။
(၂၅၇၀ ) ဆုိသည္မွာ ျမတ္စြာဘုရား ပရိနိဗၺာန္ျပဳသည့္ ကလိယုတ္ႏွစ္ ကုိဆုိလုိျခင္းျဖစ္ ၿပီး ၊ (သာခပုဏၰီ ) သည္ ကဆုန္လျပည့္ကုိ ဆုိလုိသည္။
တစ္ခ်ိဳ႕ေသာ သုေတသီမ်ားသည္ ဗုဒၶပရိနိဗၺာန္စံ၀င္ေသာကလိယုတ္ႏွစ္ (၂၅၅၇) ဟုေဖၚျပၾကသည္။ ဤသုိ႔ေဖၚျပၾကသည္မွာ ( ၾသဆာဂ့ါရ) ကုိ ပိဋကတ္သခ်ၤာေကာက္နည္း ေဖၚယူသည့္အခါ (ၾသဆာဂ့ါရ )မွ (ဂ့ါ) ႏွင္႔ ( ဂါ) ကြဲလြဲသြားျခင္းေၾကာင္႔ (၁၃- ႏွစ္) ကြာသြား ျခင္းျဖစ္သည္ဟုယူဆ၏။
ထုိေၾကာင္႔ ယခုေရာက္ဆဲ ကလိယုတ္ႏွစ္ကုိ သိလုိေသာ္
ဗုဒၶပရိနိဗၺာန္စံ၀င္ေသာကလိယုတ္ႏွစ္ (ၾသဆာဂ့ါရ) - ၂၅၇၀
သူရိယစိၾတမင္းၿဖိဳသကၠရာဇ္ - ၆၂၂
အာနႏၵစျႏၵမင္း- သီရိစျႏၵမင္းၿဖိဳ သကၠရာဇ္ - ၅၆၀
ယခုေရာက္ဆဲသကၠရာဇ္ - ၁၃၈၀
--------
ယခုေရာက္ဆဲ ကလိယုတ္ ႏွစ္ ၅၁၃၂ ျဖစ္သည္။
တစ္နည္း
ေကာဇာသကၠရာဇ္+ သကၠရာဇ္ႏွစ္ႀကိမ္ျဖိဳခဲ႔ေသာကိန္း + ဗုဒၶပရိနိဗၺာန္စံ၀င္ေသာကလိယုတ္ႏွစ္= ေရာက္ရွိကလိယုတ္ႏွစ္။
၁၃၈၀ +၁၁၈၂+ ( ၾသဆာဂ့ါရ=၂၅၇၀) +၅၁၃၂ ကလိယုတ္ျဖစ္၏။
တစ္နည္း
သာသနာႏွစ္ + ေရာက္ရွိေကာဇာသကၠရာဇ္+သကၠရာဇ္ႏွစ္ႀကိမ္ျဖိဳခဲ႔ေသာကိန္း = ေရာက္ရွိ ကလိယုတ္ ႏွစ္။
၂၅၆၂ + ၁၃၈၀ + ၁၁၈၂ = ၅၁၃၂ ကလိယုတ္ျဖစ္သည္။
Credit -ေမာင္ျဖဴ (ႀကြီတဲကၽြန္း)
