Skip to main content

Featured

မာဂီစံ ( ရခိုင်သက္ကရာဇ်)

မာဂီစံ ( ရခိုင်သက္ကရာဇ်) *************************** မာဂီစံ ဆိုသည်မှာ "မာဂီစံ= မာဂ်စံ= မာဂ်သံ= ရခိုင်နှစ်= ရခိုင်သက္ကရာဇ်" ကို ခေါ်ဝေါ်သော စကားရပ်ဖြစ်သည်။ မြန်မာ့ပညာရှင်တစ်ချို့က “မာဂီစံ” ဝေါဟာရ ဖြစ်ပေါ်လာပုံမှာ ရခိုင်-မြန်မာများကို ဘင်္ဂလီများက “မာဂ် ၊ မောဂ် ၊ Magh, Mogh” မြန်မာဟု ခေါ်ကြောင်း၊ D.GE.Hall က ဆိုထားသည်။ “မာဂီစံ” သက္ကရာဇ်ဟူသည် ဘင်္ဂလားအရှေ့ ပိုင်း စစ်တကောင်းနယ်သုံး သက္ကရာဇ်ဖြစ်ပြီး၊ “မာဂီစံ” သက္က ရာဇ် သည် “ 638 A.D” တွင် စတင်ပါသည်။ “ စံ ” ဆိုသည်မှာ ပါဠိဘာသာ “သံ၀စ္ဆရာ= နှစ်”၊ ဟူသော အစ စာလုံး “သံ” ကို နာဂရီ အသံဖြင့် “စံ” ဟု ယူထား သောကြောင့် ဖြစ်သည်၊ ဟု ဦးမောင်မောင် ညွန့် (မန်းတက္ကသိုလ်) က သုတရိပ်မြုံ စာရဂုံ [ မြန်မာ စာပေနှင့် စာပေဝေဖ န်ရေး၊ သမိုင်းနှင့် အတ္ထုပ္ပတ္တိ စာကြည့်တိုက်ပညာ ပါဠိနှင့် ပိဋကတ်စာပေ] စာအုပ်မှာ ရေးသားဖေါ် ပြထားတာကိုတွေ့ရသည်။ ပါဠိ = သံ၀စ ္ဆရာ= နှစ် သက္ကတ= သံမွတ်သရာ= နှစ် ** “မာဂီစံ”သက္ကရာဇ်ဟူသည် ဘင်္ဂလားအရှေ့ပိုင်း စစ်တကောင်းနယ်သုံး သက္ကရာဇ်ဖြစ်သည်ဟု ဆိုသည်ကို လက်ခံပါသည်။ “မာဂီစံ” သက္ကရာဇ် ဖြစ်ပေါ်သောအချိန် အေဒီ 638 သည် ရခိုင်ဝေသာလီခေတ် အာနန္ဒစန

ျမန္မာဘာသာ (သို႔) ဗမာစကားျဖင့္ ေရးထိုးထားေသာ ေက်ာက္စာဆိုတာ ျမန္မာႏိုင္ငံမွာ မရိွပါ။

ျမန္မာဘာသာ (သို႔) ဗမာစကားျဖင့္ ေရးထိုးထားေသာ ေက်ာက္စာ ဆိုတာ ျမန္​မာႏိုင္​ငံမွာ မရိွပါ။ 
✖ ✖ ✖ ✖ ✖ ✖ ✖ ✖ ✖  ✖ ✖ ✖ ✖ 

ဗမာသမိုင္းဆရာအသီးသီးတို႔သည္ ေရွးစာေပ၊ ေရွးေက်ာက္စာ စသည့္ စာေပအေၾကာင္းကို ေျပာတ့ဲအခါ
ပါဠိ ၊ သကၠတ၊ မြန္ ၊ ပ်ဴ ၊ ျမန္မာ ။ ဒီေလာက္ပဲ ေျပာေလ့ေျပာထားရိွတယ္။ အ့ဲေလာက္ပဲ အဆံုးသတ္ထားတယ္။ ရခိုင္ကို ထည့္မေျပာဘူး။ အခုေတာ့ ျမန္မာႏိုင္ငံ ေမာင္သာ(ေ႐ွးေဟာင္းသုေတသန)မွေရးတ့ဲ ေဆာင္းပါးတစ္ခုမွာ (ျမန္မာအလင္း သတင္းစာပါ)မွာ  ျမန္မာႏိုင္ငံေ႐ွးေဟာင္းေက်ာက္စာမ်ားမွာ ပါဠိ ၊ သကၠတ၊  မြန္၊ ပ်ဴ ၊ ျမန္မာ ၊ ရခိုင္ စသျဖင့္ (ရခိုင္ )ကိုပါ ထည့္ေျပာထားတာ ႐ွား႐ွားပါးပါးေတြ႔ရေနရတယ္။
 ဒါအလြန္ ေတြ႔ရခ့ဲေသာ အရာတစ္ခုပဲ။ ရခိုင္ကို သိပ္ၿပီး ထည့္ေျပာေလ့ေျပာထား မရိွၾကပါဘူး။ ရခိုင္ကိုပဲ ျမန္မာ၊ ဗမာ ဆိုတ့ဲေခါင္းစဥ္ေအာက္မွာ ထည့္ထားတာလား။ ဒါမွမဟုတ္ ရခိုင္ကို သီးသန္ ့ ဥေပကၡာျပဳထားတာလားေပါ့လည့္။ 

ဒါေပမယ့္ တကယ့္ အစစ္အမွန္ ျမန္မာႏိုင္ငံမွာ ဘာသာစကားျဖင့္ ေ႐းထိုးထာေသာ ေ႐ွးေက်ာက္စာမ်ားမွာ.. ပါဠိ ၊ သကၠတ၊ ရခိုင္ ၊ ပ်ဴ ၊ မြန္ ၊ ဒီေလာက္ပဲ ေတြ႔ရပါတယ္။ ျမန္မာဆိုတာ မရိွပါဘူး။ 
ျမန္မာဘာသာစကားဆိုတာ ဘာကိုေခၚပါသလ့ဲ။
 ဗမာဆရာေတြကိုယ္တိုင္ကလည္ ရခိုင္ကို ေ႐ွးျမန္မာႀကီးေတြဆိုၿပီး ေခၚေဝၚသမုတ္ေနၾကတာပါပဲ။ အမွန္တကယ္လ့ဲ ျမန္မာ ဆိုတ့ဲအမည္ဟာ ရခိုင္ကို ေခၚဆိုေၾကာင္း မရမာ (ခ) ရခိုင္ ၊ ဗမာကို ေခၚဆိုတာ မဟုတ္ေၾကာင္း ဆိုတ့ဲ အေထာက္အထား က်မ္းေတြလည္း အေျမာက္အမ်ားရိွပါတယ္။ က်ေတာ္ကိုယ္တိုင္းလည္း ၎ အေၾကာင္းအရာေတြကို အက်ယ္တ၀င့္  post ေတြတင္ခ့ဲၿပီးပါၿပီ။ 

ပုဂံျပည္၊ ပုဂံေခတ္ဆိုတ့ဲ ေနရာေဒသေတြမွာ ေရးထိုးထားတ့ဲ ေ႐ွးေက်ာက္စာမ်ားမွာ ရခိုင္ဘာသာစကားျဖင့္ ေရးထိုးထားေသာ ေက်ာက္စာမ်ားသာျဖစ္သည္။ ဒါကို ဗမာသမိုင္း ဆရာေတြက ျမန္မာဘာသာ ဆိုၿပီး အမည္တပ္လိုက္တာပဲျဖစ္တယ္။ ၎ ပုဂံေခတ္ ၎ ေက်ာက္စာအသီးအသီးဟာ ေ႐ွးေဟာင္းေက်ာက္စာေတြပဲ။ 

တကယ္ေတာ့  ( ၄) ဘာသာထိုး (ျမန္မာ) ဖက္ဆိုတ့ဲ ရာဇကုရ္မာ ေက်ာက္စာ၏စာေတြပါ အစ ပုဂံေခတ္ ပုဂံျပည္၌ ေတြ႔ရေသာ ေက်ာက္စာမ်ား၏ ဘာသာစကား ေဝါဟာရေတြဟာ ဗမာေတြေျပာေနေသာ ေဝါဟာရ ဘာသာစကား မဟုတ္ပါဘူး။ 
ရခိုင့္ဘာသာစကားျဖင့္ေရးထိုးထားေသာ ေက်ာက္စာမ်ားသာျဖစ္သည္။ ထိုးေၾကာင့္
တကယ့္ ျမန္မာႏိုင္ငံ၌ ေတြ႔ရေသာ ေ႐ွးေဟာင္းေက်ာက္စာမ်ားမွာ👉👉
၁။ ပါဠိဘာသာစကားျဖင့္ ေရးထိုးထားေသာ
        ေက်ာက္စာ။
၂။ သကၠတဘာသာစကားျဖင့္ ေရးထိုးထားေသာ
        ေက်ာက္စာ။
၃။ ရခိုင္ဘာသာစကားျဖင့္ ေရးထိုးထားေသာ
         ေက်ာက္စာ။ 
၄။ ပ်ဴဘာသာစကားျဖင့္ ေရးထိုးထားေသာ
         ေက်ာက္စာ။
၅။ မြန္ဘာသာစကားျဖင့္ ေရးထိုးထားေသာ
         ေက်ာက္စာ။ 
                         စသည့္တို႔ပဲျဖစ္ပါတယ္။
 ျမန္မာေက်ာက္စာဆိုတာ မရိွပါဘူး။ ပုဂံေခတ္ ၊ ျမန္မာေက်ာက္စာ အမည္တပ္ထားတ့ဲ  ေက်ာက္စာေတြဟာ 
ရခိုင္ဘာသာစကားေဝါဟာရျဖင့္ ေရးထိုးထားေသာ ေက်ာက္စာမ်ားသာျဖစ္သည္။ 
ရခိုင္ေတြက ၎ ေက်ာက္စာေတြကို ျမင္လိုက္တာနဲ႔ ၈၀% ဖတ္တတ္ၾကတယ္။ ဖတ္တတ္ရံုသာမက အဓိပၸါယ္အနက္ပါ သိရိွၾကတယ္။
ဥပမာ အားျဖင့္ ဗမာဆရာေတြျပဳစုထားတ့ဲ ေ႐ွးေဟာင္းေက်ာက္စာ တစ္ခုကို ေအာက္ပံုတြင္ သက္ေသျပဳေပးလိုက္ပါသည္။ ၎ စာပါ ေဝါဟာရစာမ်ားကို ဒီေန႔အခ်ိန္ထိလည္း  ဗမာေတြ ကိုယ္တိုင္ကလည္ အဓိပၸါယ္ပါ
မတတ္ မသိ မဖတ္တတ္ေသးပါဘူး။ 

( ျမန္မာဘာသာစကားျဖင့္ေရးထိုးထားေသာ ေက်ာက္စာဆိုတာ ျမန္မာႏိုင္ငံမွာ မရိွပါ။ )

ေအာက္ပံု👇👇👇






✏ ✏ ✏ ✏ ✏ ✏ ✏ 
Zaw Zaw (ရကၡပူရတိုင္း)